De enige keer dat ik echt verrast werd door ijs was toen ik met mijn moeder in Buenos Aires, Argentinië, een dulce de leche ijsje proefde. Wauw wat een geweldige smaak was dat. Dit ijs moest ik daarom maken. Romig karamelijs met gezoute hazelnoten is zelfs voor iemand die niet snel warm loopt voor ijs onweerstaanbaar. Voor mij is een hele zomer zonder ijs geen enkel probleem, want ik heb altijd wel een kritiekpunt…te zoet, te ijzig, te chemisch van smaak, kleurstoffen…noem maar op. Het moet wel heel goed zijn als ik die hoeveelheid “ongezond” op eet. Dan zit er maar 1 ding op om mijn naar ijs snakkende huisgenoten te plezieren; zelf ijs maken!