Er zijn zoveel bronnen om je inspiratie uit te halen als het om koken gaat. Zelf kan ik er geen genoeg van krijgen en ik ben me er zeer van bewust dat dat niet voor iedereen geldt. Iedereen zijn/haar gekte zullen we maar zeggen en dit is mijn gekte! Hier een greep uit mijn inspiratiebronnen.

Familie

De eerste referentie van iedereen is toch wel wat er bij je familie op tafel kwam. Mijn vader zag ik maar soms, maar hij leerde me van restjes iets geweldigs op tafel te zetten. De passie voor koken hebben wij zeker gemeen. Hij kan zich ook verliezen in een thema en bij wijze van spreken een paar weken iets zo vaak maken en variëren tot het perfect is. Ik herinner me van vroeger vooral de bladerdeegperiode en ook dat we op een picknickkleed aten als we Indisch gingen eten met stokjes. Dat was voor mij als klein meisje een hele beleving en heeft me duidelijk gemaakt hoe belangrijk de Indische roots zijn voor mijn vader.

Mijn moeder heeft meer een boerse manier van koken. Van haar heb ik geleerd hoe lekker en veelzijdig groenten zijn en hoe goed je kunt eten als je geen dikke portemonnee hebt. Haar soepen zijn zo rijk van smaak en zitten bordenvol groenten en kruiden. Stampotten, roerbakgerechten, bonen en overheelijke gebakken aardappels, dat is de boerse keuken van mijn moeder waar ik jaren door verwend ben.

Restaurants

Er zijn soms van die plekken waar je ooit gegeten hebt, die je de rest van je leven bij blijven. Voor mij is dat het restaurant waar ik als 18 jarige 6 jaar werkte. Helaas bestaat het niet meer, maar het heette “Zuid Zeeland” en bevond zich op de Herengracht in Amsterdam tussen de Runstraat en de Leidsestraat aan de centrumzijde. De mede eigenaresse en kokkin was Riet Kint. Ze is een Zeeuwse en is weer terug gegaan naar Zeeland en daar runnen zij en haar man nu Kint & Co. Helaas heb ik nog niet de mogelijkheid gehad om daar heen te gaan, maar de recensies vertellen genoeg.

De pure en intense smaken die Riet op tafel zette zijn nog altijd mijn referentie bij het koken. Soms doe ik er heel lang over om een bepaalde smaaksensatie te krijgen die ik me van haar gerechten herinner.

Reizen

Andere keukens ontdekken tijdens een reis is natuurlijk het ultieme geluk voor een kookgek als ik. Maar ik denk dat heel veel mensen daarvan kunnen genieten. Toen ik langere tijd in Spanje verbleef, begon die keuken me te fascineren door het sterk regionale karakter en weinig invloeden van buiten af. Maar ook door de eenvoud en puurheid van het eten. In Madrid ging ik dagelijks mijn “cortado con tostada” nuttigen in een klein barretje en dan bewonderde ik de kokkin die enorme inktvissen in het kokende water liet glijden voor het Gallische inktvis tapasgerechtje met gerookt paprikapoeder en olijfolie. Zo simpel en zo verrukkelijk. En dan al die variaties van “revuelto” (roerei) aan de zuidkust van Spanje voor de lunch, met groene asperges, gambas of paddestoelen. De koude knoflooksoep “Ajo Blanco” is een van mijn favorieten recepten, maar een Gazpacho krijg ik ook nooit genoeg van.

In Zuid Amerika ben ik betoverd door veel inheemse producten die ik nog niet kende, zoals acerola, maracuya, chirimoya, urucú en tamarinde. Tradities waar ik blij van word zijn de geweldige asados (barbecues) en de heerlijke mix van inheems en Europees voedsel in Argentinië, de smaakvolle keuken van Venezuela met op tafel altijd een smaakbommetje in een kommetje, de lokale sambal.

In Bolivia heb ik in het totaal 7 jaar gewoond in verschillende gebieden (wil je meer weten, kijk dan op mijn persoonlijke blog Maracuyaenzo). Er is heel veel wat ik wel waardeer aan de Boliviaanse keuken en ook veel wat ik echt niet lekker vond. Ik vond het een feest om de overdekte markt van Sucre te bezoeken met haar prachtig uitgestalde kraampjes vol kleur en verse producten. Beneden zaten de chorizodames, waar je een heerlijk broodje chorizo met ingemaakte rode ui kon krijgen en boven waren er wel 20 kraampjes naast elkaar waar je alle soorten licuados (smoothies) kon bestellen. Simpele gewoonten zoals een geprakte avocado op je broodje, een gekookt ei met gekookte maïs en de heerlijke boerse soepen als ontbijt met een stuk vlees er in en een kloddertje Boliviaanse sambal Llajwa geheten, ben ik zeer gaan waarderen. Gerechten die ik nog steeds mis zijn: de Boliviaanse empanada “Salteña”, de heerlijke kaasbroodjes gemaakt op houtvuur zoals “Zonzo” en “Cuñapé” en de fantastisch smakende steaks “Punta de S” met gefrituurde Yuca (Cassave) die we vaak gingen eten op een avondje uit in Santa Cruz de la Sierra.

Chef-koks

Het kan natuurlijk niet anders dat zo’n kookgek als ik ook favoriete koks heeft. Jamie Oliver en Nigella Lawson trokken mijn aandacht al toen ik als twintiger inspiratie zocht voor koken. Later raakte ik in de ban van de Britse chef Rick Stein, die op zijn reizen allerlei lokale gerechten ontdekt.

In het bijzonder ben ik gecharmeerd van de volgende internationale koks: Massimo Bottura (Italië) Las Rocas (Spanje), Ferran Adrià (Spanje), Virgilio Martinez (Peru), Alex Atala (Brazilië), Claudia Roden (UK), Donna Hay (Australië) en Yotam Ottolenghi (Israël/UK).

Kookboeken

Mijn liefde voor kookboeken kan ik niet even kan samenvatten in een paar zinnen, want daar kan ik wel dagen over doorpraten. In mijn kast staan veel kookboeken en in de opslag staan ook nog twee dozen. Mijn lievelingskookboek op dit moment is denk ik wel Basics to brilliance van Donna Hay. Mijn eerste kookboek review gaat hier over. En er zullen zeker nog veel reviews van kookboeken volgen.

Natuur en cultuur

Mijn ex-schoonfamilie heeft me bekend gemaakt met de gewoonte van porear. Een bijzondere gewoonte van samen thee drinken uit een speciale beker met een metalen rietje. Hier zal ik wel een artikel gaan wijden, want dat is wel een unieke gewoonte vind ik. Voor mij was het ook echt een cultuurshock om weer zo duidelijk te zien waar producten vandaan komen, zowel groenten en fruit, maar ook vlees. De kip die ik ooit ‘mocht’ plukken en de slagerijen met hele delen van dieren maken wel dat je je dat weer beseft. En eigenlijk vergroot dat bewustzijn alleen maar je respect voor het voedsel. Iets wat we hier wel te veel zijn kwijt geraakt naar mijn mening.

De mens heeft de natuur niet onder controle in veel landen buiten Nederland (hoewel dat hier ook maar schijn is natuurlijk) en dat geeft een heel overweldigend gevoel vind ik. En de afhankelijkheid die je elders ziet en ervaart van wat de natuur biedt zorg er wederom voor dat ik veel respect heb gekregen voor al die natuurwonderen waar wij mee mogen koken.