Kipkluifjes (airfryer)

Sinds we een airfryer hebben is dit toch wel onze favoriet; kipkluifjes of “chicken wings”. Ze zijn sappiger dan uit de oven en ook sneller lekker goudbruin. Frituren is bij ons thuis niet echt een optie, dus dit is een heel goed alternatief. Je kunt ze met allerlei smaken maken, dus ik geef je een paar opties, maar ga vooral lekker zelf uitproberen. De Aziatische marinade is met knoflook, chili, 5-spice kruidenmix en sojasaus. De Indonesische smaak is met sambal en dan hebben we een PiriPiri marinade met Portugese pittige kruiden. Er zijn eindeloos veel mogelijkheden met die ontelbare hoeveelheid kruidenmengsels die je kunt verzinnen. Of neem de heerlijke kruidenmengsels van bijvoorbeeld Euroma als basis. Je mengt de kruiden met iets vets (olijfolie, sesamolie of gesmolten boter), want dat is cruciaal als je de airfryer gebruikt, iets zoets (agavesiroop of honing), iets zouts (zout of sojasaus) en eventueel iets pittigs (chilivlokken, Sriracha, Gochujang). Denk aan Baharat- of Picadillo kruiden of die intens lekkere Al Andalus kruiden van Euroma. Op die manier kun je de kippenkluifjes overal bij laten passen, zoals bij bami of nasi, bij de rijsttafel, als mezze of tapas en gewoon als lekker voorafje of borrelhapje.

Lees Meer

Salade peer & blauwe kaas

Peer met blauwe kaas, sla, lof, walnoten en een dille-honing-mosterd dressing, dat is toch een absolute traktatie? De vele soorten smaken maken dat je van deze salade blijft eten, want je hebt zoet van de peer, zout van de kaas, crunch van de walnoten, bitter van de lof en zuur van de dressing. De combinatie van peer met blauwe kaas werkt voor mij sowieso altijd. Zo maak ik graag peer-roquefort quiche en als ik zelf pizza maak dan zit er vaak gorgonzola met peer op en een flinke toef rucola. Op de een of andere manier worden de peren hier thuis niet gretig op gegeten (teveel werk om te schillen?) en daarom belanden ze vaak in mijn lunchsalade of ik doe ze door de appelpeer crumble of in de tarte tatin, waar iedereen dan wel weer heel blij van wordt.

Lees Meer

Tom Kha Kai soep

Deze Thaise kip-kokos soep is een echte topper onder de soepen wat mij betreft. Een goede kippenbouillon is al super smaakvol en dan gecombineerd met zachtzoete kokosmelk, het friszure van citroengras, galanga (of gember) en kaffir limoenblad, zoutig van de vissaus en tenslotte een beetje pit door peper en groene curry. Deze soep kan ik elke dag wel eten en ik maakte het vaak voor mijn vader in de maanden dat hij ziek was. Deze soep gaf hem precies de smaken waar hij altijd zo dol op was. En daarom doet de soep ons ook altijd aan hem denken. De basis van de Tom Kha Kai is simpel en je kunt uiteraard variëren met extra’s, zoals rijstnoedels, shiitakes, koriander en/of fijngesneden sugersnaps bijvoorbeeld. Maar simpel is ook lekker hoor! Hoe langer je de soep laat trekken met het citroengras, de kaffir limoen en de galanga/gember, des te meer smaak krijgt de soep.

Lees Meer

Aspergesoep

Aspergetijd is een hemelse tijd voor mij, want ik houd zo van asperges. En al eet ik ze in die periode elke week, ik wijk maar weinig af van gewoon ouderwets met ei, ham en botersaus. En als het dan een beetje begint tegen te staan bij mijn huisgenoten, dan maak ik er wel een keer soep van voor de afwisseling. Veel jaren heb ik geprobeerd om de soep van een paar kontjes en de schillen van de asperges te maken, maar echt een volle aspergesmaak kreeg ik er niet mee. Dus gewoon een goed aantal asperges er in en nog een paar witte groenten, zodat je een heerlijke romig volle aspergesoep krijgt die je garneert met wat gekookt ei, ham en peterselie en dan mis ik mijn traditionele bordje asperges iets minder en ben ik tevree!

Lees Meer

Pasta met garnalen, knoflook en citroen

De smaak van citroen, met knoflook, chili en garnalen…..het is absoluut een favoriet van mij. Als student was ik al verzot op de “Aglio e Olio” pasta van een restaurantje in de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam. Dat is simpelweg pasta met knoflook en olijfolie en ik vroeg er altijd gegrilde aubergine, chili en rucola bij. Dat kon ik wel elke dag eten; lekker, snel en goedkoop. En dit is mijn volwassen versie, met garnalen en veel citroen, jammie. Het liefst eet ik deze pasta met ouderwetse gedroogde witte pasta of met courgette pasta of die twee vermengd. De Italianen zijn er zo goed in, simpel en puur, dat is toch de ware kunst van Italiaans eten? In Nederland zijn we vaak geneigd een hele gevulde saus te maken en die gieten we dan over onze pasta. Echter, een goede kwaliteit pasta met een paar goede ingrediënten er door en een lekkere salade er bij is toch echt veel lekkerder als je het mij vraagt. Deze saus bereid ik grotendeels in de oven. In een ovenbestendige pan gaat olijfolie, roomboter, chilivlokken en knoflook en dat warmt eerst even op. Dan gaan de garnalen, rasp en sap van de citroen, kappers, peper en verse kruiden erbij en is de saus al klaar wanneer de garnalen gaar zijn, pasta er door en smullen. Heerlijk met geroosterde aubergines en een rucola-tomaatsalade.

Lees Meer

Gorgonzola-peer quiche(s)

Toen ik dit blog in april 2020 begon had ik al heel snel een recept van quiche geplaatst, omdat quiche nu eenmaal bij mij hoort. Of andersom. En eigenlijk ben ik een hele tijd genezen geweest van quiche, nadat ik een jaar bij Quiche & Co had gewerkt in Amsterdam voor mijn studie en zóveel quiche had gebakken, dat ik er wel even klaar mee was. Mijn familie en vrienden waren het daar echter niet helemaal mee eens en op verzoek ben ik dan ook altijd quiches blijven maken voor feesten en partijen, maar deze quiche, met peer en Roquefort of Gorgonzola is echt mijn favoriet. Het is zacht, zout, zoet en klein beetje pit en daardoor zo verrassend. Heerlijk als lunch, voorgerechtje of lichte zomermaaltijd met een frisse salade. Gorgonzola is iets zachter van smaak en makkelijker te krijgen dan Roquefort en is heel subtiel in deze quiche. Ben je een echte blauwe kaas fan? probeer dan Roquefort te vinden of in Spanje kun je Cabrales gebuiken en in Engeland Stilton, want dat geeft die heerlijke scherpere smaak waar ik zelf ook zo van houd.

Lees Meer

Ceviche van zalm

Ceviche is Peruaans Cultureel Erfgoed en heeft zelfs een speciale Nationale dag gekregen. Best spannend om mijn versie te delen, want kom niet aan het Peruaanse nationale gerecht, zo waarschuwt mijn vriendin Barbara die getrouwd is met een Peruaan! De basis van dit gerecht bestaat uit hele verse vis niet te lang gegaard in citrussap. Hiermee gaart de vis een beetje en worden eventuele bacteriën gedood, waardoor je de bijna rauwe vis veilig kunt eten. Het is een super verfrissend gerecht en wordt in Peru met allerlei vis en schaal- en schelpdieren gemaakt, maar meestal toch wel met witte vis, zoals zeebaars filet. Wereldwijd is het ook een erg populair gerecht geworden en dat vind ik heel begrijpelijk vanwege de eenvoud en puurheid van Ceviche. Ik ben erg gek op rauwe zalm en vind het dan ook een echte traktatie om daar Ceviche mee te maken. Heerlijk als voorgerechtje voor een Spaans/Zuid Amerikaanse maaltijd bijvoorbeeld, waarbij je de Ceviche met tortillachips oppeuzelt. Maar je kunt deze Ceviche ook heel goed als voorgerechtje of lunch serveren.

Lees Meer

Prei-mosterdsoep

Tegenwoordig hebben we heerlijke Texelse mosterd, die ik niet alleen koop omdat die Texels is, maar vooral omdat die erg lekker is. In deze soep komt de mosterd goed tot z’n recht, echt een lekker hartig soepje na een lange wandeling en die maken we veel op dit mooie eiland. Ik begin met een grote prei, ui en knoflook zachtjes te stoven in olijfolie met roomboter en dan doe ik er knolselderij, peterseliewortel en/of pastinaak in stukjes bij. Dit laat ik rustig koken met water, laurier en twee bouillonblokjes. Als alles gaar is dan doe ik room en mosterd erbij en pureer ik een deel met de staafmixer, zodat er nog stukjes prei en wortelgroenten overblijven voor wat structuur. Want het schijnt zo te zijn dat wanneer je niets hoeft te kauwen je ook minder voedingsstoffen op neemt. Door te kauwen krijgen je hersenen seintjes waardoor ze alle organen die de voedingsstoffen moeten opnemen op alert-stand zetten. Eigenlijk best logisch. Sinds ik me daar bewust van ben pureer ik mijn soepen vaak deels of helemaal niet of ik doe er een topping op, zoals croutons, pijnboompitjes of blokjes kaas . Zelf ben ik echt opgegroeid met heel veel soep en ik houd er nog steeds erg van, omdat het zo’n makkelijke en lekkere manier is om veel groenten binnen te krijgen. Maar vooral ook omdat het heerlijk verwarmt en ik voel dat ik ‘gevoed’ word.

Lees Meer

Visterrine

Een romige forelmousse ingepakt in gerookte zalm is gewoon altijd een succes als voorgerecht. Het ziet er mooi uit (zeker als je iets netter werkt als ik), het is niet moeilijk en je kunt het prima een dag van te voren maken. De mousse met gerookte forel maak je met room, dille en gelatine. Je kunt voor de mooi een laagje geblancheerde groene asperges of courgette in het midden leggen en je giet de mousse in een met plasticfolie en gerookte zalm beklede cake vorm. Echt, het is niet moeilijk. Zelf had ik geen ideale maat cakevorm voor deze hoeveelheid, want ik vind het mooier als er meer hoogte in zit, maar de smaak is er uiteraard niet minder om. Ook ben ik wat kritisch op mijn zalm die ik niet netjes in 1 laag heb geschikt, maar goed het is allemaal niet echt belangrijk, want het is en blijft een top voorgerechtje.

Lees Meer

Zalmtartaar

Zalmtartaar is echt een topper voor dinertjes. Je gebruikt verse rauwe zalm en die laat je zo puur mogelijk. Serveer als een tartaartje met een beetje sla, ingelegde komkommer en kappertjes. Dit voorgerechtje is een heerlijk begin van een diner en het fijne is dat er weinig werk in zit, dus je hebt tijd over voor je hoofdgerecht.

Lees Meer