“Koken en eten voedt de ziel en brengt mensen samen”     

Mijn naam is Karmijn en ik woon met mijn man en mijn twee kinderen op Texel. Ik heb een bijzondere liefde voor eten, die begon toen ik als 18 jarige in een goed restaurant werkte in Amsterdam. De smaken die de kokkin op tafel toverde waren hemels en ik begon kookboeken te verzamelen en zelf van alles uit te proberen.

Spelen met ingrediënten en smaken en daarmee anderen verrassen, dat vind ik geweldig. En er valt zoveel te ontdekken dat ik nooit uitgeleerd raak. Eigenlijk wil ik het liefst elke keuken met z’n eigen tradities, smakenpalet, ingrediënten en technieken leren kennen.

De kookboeken en kookprogramma’s die ik verslind dienen vooral ter inspiratie. Zo dompel ik mezelf graag onder in bijvoorbeeld de Spaanse keuken en vervolgens verzin ik zelf recepten die daardoor geïnspireerd zijn. Mijn creativiteit is tegelijkertijd ook lastig, want ik ben niet erg goed in het precies bijhouden van wat ik allemaal toevoeg aan mijn gerecht. Dit blog daagt mij uit mijn recepten uit te werken en daarmee te kunnen doorgeven!

In 2015 ben ik fysiek beperkter geraakt door ziekte (meer weten? zie mijn persoonlijk blog) en daardoor heb ik mijn kookwijze ook moeten aanpassen. Vroeger moest ik na het werk binnen een uur eten op tafel krijgen en nu verdeel ik het koken van de maaltijd over de dag heen en gebruik ik bijvoorbeeld vaak de oven. Ook kan ik niet meer alles zelf maken, zoals ik het liefst doe, dus kies ik af en toe voor een short cut om niet te lang bezig te zijn. Toch is het koken er niet minder leuk op geworden, want ook al kan ik minder, in het koken kan ik nog steeds mijn ei kwijt en reis ik al kokend de wereld over!

Al sinds ik me kan herinneren ben ik gefascineerd door alle verschillende producten en eetculturen in de wereld. Daarom ben ik ooit antropologe geworden en heb ik geruime tijd in het buitenland gewoond en gewerkt. Voedsel verbindt mensen en maakt mensen blij, overal ter wereld!

Het fascineert mij hoe producten de wereld over reizen en weer nieuwe tradities maken. Bijvoorbeeld de rode peper en de aardappel die uit Zuid Amerika de wereld zijn over gegaan na 1492. In Azië is de peper toch niet meer weg te denken? De paprika hoort toch gewoon bij Spanje en de aardappel bij Nederland? Toch niet. En daarom is traditie ook een heel relatief begrip. Eigenlijk hebben we overal ter wereld “fusion” keuken als je het zo bekijkt, behalve misschien midden in de rimboe. En ik betrap me zelf er vaak op dat ik eigenlijk niet zo van fusion houdt. Voor mij is bijvoorbeeld een Italiaanse Bolognese met kokosmelk maken echt uit den boze of een Thaise curry met boter maken klopt naar mijn idee ook niet. Ik besef me echter steeds meer, dat die “regels” eigenlijk niet zo kloppen, want uiteindelijk draait alles om de smaken!

Alle recepten, foto’s en illustraties zijn door mij zelf gemaakt, tenzij anders vermeld, en zijn dus eigendom van Smaken van Karmijn. Niets mag zonder toestemming worden gebruikt of gepubliceerd.