Deze heerlijke Portugese custardtaartjes staan ook bekend als “Pastéis de nata”, maar het recept is bedacht in het Klooster van Belém. Aangezien mijn dochter Belén heet noem ik ze natuurlijk bij hun oorspronkelijke naam, Pastéis de Belém. Belén (Spaans) of Belém (Portugees) betekent overigens Bethlehem en er is zowel in Portugal als in Brazilië een plaats met die naam. Het verhaal gaat dat in de abdij van het klooster eiwit werd gebruikt als stijfsel voor de kleding en om de eierdooiers niet weg te gooien werd er een taartje ontwikkeld waarin alleen de eierdooiers verwerkt werden, voilà! Overal in Portugal kun je deze gebakjes kopen en ze worden gegeten op elk moment van de dag, dus voor ontbijt, bij de koffie of thee of als dessert. Het verschil met veel custardachtig gebak is dat dat vaak met vanille wordt gemaakt, maar bij deze taartjes zijn citroenschil en kaneel de smaakmakers die toegevoegd worden aan de siroop waar de custard mee wordt gemaakt. In de oven bolt de custard mooi op, maar uiteindelijk na het afkoelen valt dat weer in. Het zijn geen beauty’s, maar oh zo lekker!