Tegenwoordig hebben we heerlijke Texelse mosterd, die ik niet alleen koop omdat die Texels is, maar vooral omdat die erg lekker is. In deze soep komt de mosterd goed tot z’n recht, echt een lekker hartig soepje na een lange wandeling en die maken we veel op dit mooie eiland. Ik begin met een grote prei, ui en knoflook zachtjes te stoven in olijfolie met roomboter en dan doe ik er knolselderij, peterseliewortel en/of pastinaak in stukjes bij. Dit laat ik rustig koken met water, laurier en twee bouillonblokjes. Als alles gaar is dan doe ik room en mosterd erbij en pureer ik een deel met de staafmixer, zodat er nog stukjes prei en wortelgroenten overblijven voor wat structuur. Want het schijnt zo te zijn dat wanneer je niets hoeft te kauwen je ook minder voedingsstoffen op neemt. Door te kauwen krijgen je hersenen seintjes waardoor ze alle organen die de voedingsstoffen moeten opnemen op alert-stand zetten. Eigenlijk best logisch. Sinds ik me daar bewust van ben pureer ik mijn soepen vaak deels of helemaal niet of ik doe er een topping op, zoals croutons, pijnboompitjes of blokjes kaas . Zelf ben ik echt opgegroeid met heel veel soep en ik houd er nog steeds erg van, omdat het zo’n makkelijke en lekkere manier is om veel groenten binnen te krijgen. Maar vooral ook omdat het heerlijk verwarmt en ik voel dat ik ‘gevoed’ word.