Dit is altijd een gewilde taart voor de chocolade liefhebbers en degenen die graag of genoodzaakt glütenvrij snoepen. De diepe nootachtige chocoladesmaak is om van te watertanden en tegelijkertijd ook machtig, dus een klein stukje is echt voldoende. In plaats van tarwebloem maak ik hem met amandelmeel en soms half hazelnootmeel. Aangezien er geen gluten in zitten heeft de taart wat hulp nodig voor de nodige binding en luchtigheid en daarom gaan de eiwitten stijf geklopt door het beslag. Uiteraard zit er roomboter en pure chocolade 60-70% in de taart, maar er is ook nog een geheim ingrediënt dat alleen geschikt is voor 18+, een beetje bruine rum. Amandel- of hazelnootlikeur en anders wat sinaasappelsap kan natuurlijk ook prima. Als tussendoortje is de taart prima zoals ie is, maar wil je hem iets feestelijker dan klop ik nog wat slagroom stijf en als het even kan maak ik er een frisse kersen compôte bij en dan is het echt snoepen.
Lees Meer
Panna cotta
Panna cotta doet het altijd goed als afsluiting van een etentje. Vooral ook voor de kok, want het is makkelijk en snel gemaakt. Dit Italiaanse dessert betekent gekookte (cotta) room (panna) en het is ook niet meer dan dat. Een zijdezacht, wiebelend vanille puddinkje is het resultaat. Qua smaak houd ik het eigenlijk altijd basic met vanille en dan serveer ik het graag met een fruit coulis (gezeefde fruitsaus) of een fruit compôte. Je kunt het houden bij rood fruit, zoals frambozen, aardbeien, bessen of bramen. Of je kunt kiezen voor tropische smaken met de kokos panna cotta in combinatie met een mangocompôte, ook super lekker. Een andere frisse variant is de creme fraîche panna cotta met bijvoorbeeld een gepocheerd peertje en wat geroosterde amandelssnippers. Een panna cotta moet een beetje wiebelen en smelten in je mond, geen stijve pudding dus! Serveer de panna cotta’s in een glas of coupe en serveer de compôte er op of gebruik vormpjes (kunnen ook glazen zijn) en stort de panna cotta’s op een serveerbordje om te serveren. Dit is een dessert dat super handig is voor etentjes zonder stress en altijd een succes.
Lees Meer
Salsa verde
Salsa verde betekent groene saus in het Spaans en Italiaans. Waar de salsa oorspronkelijk vandaan komt is niet echt duidelijk, maar we weten wel dat het in veel culturen gebruikelijk was een saus met groene kruiden te maken, zoals de Romeinen 2000 jaar geleden! In elke regio wordt uiteraard gebruikt wat daar voor handen is en naarmate culturen met elkaar in contact komen worden kooktechnieken en ingrediënten uitgewisseld en daarmee is de oorsprong lastig te achterhalen en bestaan er ontelbaar veel varianten ‘salsa verde’. In de Mexicaanse kooktraditie is het gebruik van salsas (sauzen) van verse kruiden, gemengd met tomaat en pepers, ook al erg lang bekend. En in mediterrane gebieden zijn er ook veel varianten te vinden op deze saus.
Lees Meer
De Smaken van Claudia Roden
Deze kookboeken van kookboekschrijfster Claudia Roden zijn absolute aanraders voor wie de basis en gevarieerdheid van de keukens van Spanje en Italië wil begrijpen en de daarbij behorende recepten wil uitproberen. De Smaken van Spanje en De Smaken van Italië heb ik als een boek gelezen. Claudia Roden is dan ook een van mijn grote inspiratiebronnen op kookgebied. Zij heeft dezelfde nieuwsgierigheid als ik ten opzichte van de herkomst van producten en gerechten en de culturele en historische context hiervan. Door haar doortastende onderzoek voor elk kookboek van haar hand geloof ik haar kookboeken die over andere keukens gaan dan waar zij zelf mee is opgegroeid. Vaak kies ik bewust kookboeken van locals uit, maar Claudia Roden vertrouw ik volledig en verrijkt absoluut mijn kookkennis!
Parmigiana di melanzane
Als echte aubergine liefhebber is dit een geweldig lekker en simpel gerecht, dat ik graag op tafel zet met polenta en/of ciabatta en een grote salade met pijnboompitjes en appel, peer of druif er in. Heerlijk voor de warmere maanden als je buiten eet met een glaasje rosé erbij. Het gerecht lijkt op de lasagne, maar dan gebruik je aubergine in plaats van pasta en er zit geen bechamel op, maar wel lekker veel mozzarella in de laagjes en Parmezaanse kaas boven op. Er zijn veel recepten te vinden van deze Italiaanse schotel. Voor mij is het belangrijk dat ik de aubergine niet in veel vet hoef te bakken en dat de tomatensaus veel smaak heeft.
Lees Meer
Minestrone
Deze nederige, hartige Italiaanse groentesoep is heerlijk om te maken voor de lunch, als zout tussendoortje of als maaltijdsoep op een zomerse dag. Ik waan mij al een tijdje in Italië door het lezen van Claudia’s Roden “De smaken van Italië” en hier thuis krijgen ze daardoor veel Italiaanse lekkernijen voor geschoteld, waaronder Minestrone. Ja ik geef eerlijk toe, ik lees een kookboek als een roman, gewoon van de eerste tot en met de laatste letter. Het geeft me inspiratie en de boeken van Claudia Roden geven me daarbij heel veel informatie over waar gerechten vandaan komen en op welke manier ze worden gegeten, waardoor de context levendig wordt en de gerechten voor mij betekenis krijgen. Wil je meer weten over de kookboeken waar ik van hou, kijk dan bij mijn kookboek reviews.
Lees Meer
Smaken van Karmijn 